In Santiago de Chili verbleven de Gkes een week bij Agnes en Wilfried, nu ja het woord verblijven dekt bij lange na de lading niet.  We vielen met ons gat in de boter en leefden als God in Frankrijk, bij dit door en door Belgische, maar tegelijk door en door Chileense koppel en hun drie kinderen.

Uit het gastenboek, op 7 januari 2014:

Agnes vertelde ons dat Wilfried en zij in Bolivie de geldelijke fundamenten voor een gasthuis legden. Vele jaren later bouwden ze zelf een gasthuis uit in Santiago. Een gastenhuis voor mensen als wij, die ver van klein Belgie het andere eind van de wereld opzoeken om wat voor reden dan ook… om hier in Fidias, La Reina, tot diepe inzichten te komen over wat het leven waardevol maakt.

Onder elkaar verspreken Tinne en ik ons meermaals en verwarren Agnes’ naam met die van Josee. Dat is geen toeval. Wij kennen nog een enkele plek van dit caliber (in karaat uitgedrukt), en die is bij ene Josee in Belgie. Wat geen toeval kan zijn, is dat een van haar kinderen in dit gastenboek getekend heeft.

Toeval evenmin lijkt het ons dat we Jonas, Hanne en Warra hier zo natuurlijk “thuis” aantreffen. J.K. Rowling verzon zo’n wonderlijke plek voor Harry Potter en noemde die “het Nest”.

Wachtend op de komst van hun grootouders, troffen onze twee dochters, vroeger dan verwacht een oma en opa: om nieuwjaar te vieren, verkleedpoppenkast te repeteren en te spelen voor het bloedserieuze publiek, af te tellen tot zes januari en drie koning(inn)enkronen te maken en een spannende taart te bakken en aan te snijden. Al gauw waren zeven dagen om, die achteraf zullen verworden tot vijf sterren reisherinneringen vol genegenheid. (En voor je het weet, telt Clarita in beide talen tot tien.)

¡Vier keer dubbel en dik bedankt!

Tinne, Guy, Marie en Lena