Voor Lena is het concentreren soms moeilijk, kijk mama daar een caracara, kijk daar waaaaaw wat een mooie vogel, o my goood, kijk kijk kijk! roept ze met felle stem, …

In de ochtend, na het ontbijt. We mikken op twee uur met een pauzeke op tijd. Elke dag weer afwachten wat voor leslokaal het wordt, zo zonder muren en zonder bord:

Paraguay 2 september – een extreem stoffige politiepost in de Chaco,
Puerto Murtinho, Brazilie – het prive luxegastenverblijf op de Fazenda Piazza
hotelkamers in Braziliaanse en Boliviaanse stadjes, kioskjes op campings in de Pantanal, de Sierra Bodoqueña en Chiquitania
Miranda, Brazilie – de schaduw van een Mangoboom
Plaatsnaam onbekend, Pantanal, Brazilie – een rivieroever langs een track aan een godvergeten prachtig boerderijtje
Puerto Suarez, Bolivie – een meeroever onder militair toezicht
San Rafael de Velasco, Bolivie – een volleybalveldje bij een kapelleke
Bolivie – het 130 m brede dorpsplein van el Carmen de Ruiz en het kleine graspleintje van San Juancito
La Florida, Bolivie – naast een vrachtwagen in panne bij the river beach
Samaipata, Bolivie – in de lemen koepel op camping El Jardin
de eindeloze Pampa, Argentinie – op de achterbank van een Land Rover.

Elke familie neemt een tafel en verplaatst zich op enige afstand. Zo proberen we de afleiding te beperken voor onze leerlingen. Maar de afleiding komt niet zozeer van de kinderen onderling. Zelfs niet van Josse, die af en toe langsloopt, een misterieuze, maar meestal rake boodschap fluisterend terwijl hij met stok of zwaard in de grond prikt.

Het zijn de andere interessante, maar ongenode gasten in het leslokaal van dienst die de concentratie voor staartdelingen of deetees op de proef stellen:

halfwilde varkens met of zonder biggen
eenden die met kuikens liggen
cowboys die met paarden vaarden
bronstige ezels, luid balkend,
door het stof van het pleintje dalkend,
muildieren met lange oren
een vervaarlijke haan met grote sporen,
aai hem, Jerom, als je durft,
kippen met of zonder pluimen, en telkens weer
een erfhond met of zonder schurft

nieuwsgierige bewoners tussen 9 maanden en 90 jaren
mugjes, wespkes en zandvliegjes, je huid vol blaren,
een aap die hoog in de bomen zat
en, wiegend in zijn hangmat,
de baby van het vrachtwagenchauffeursgezin,
de Argentijnse gitarist die per se in het Nederlands tot twintig tellen moet,
en dat aan het eind van deze lange zin
in vlekkeloos Vlaams warempel ook nog doet.

Chacharalas*,
eigenlijk dus vanalles
wat niet in een klaslokaal behoort
en onze vijf leerlingen verstoort.
En na de les,… zwemmen in de rivier of rijden op asfalt,
op weg naar wat er achter de volgende heuvel te ontdekken valt.
* zeer luidruchtige en zeer talrijke, boombewonende hoenders met een vroeg ochtendhumeur