Argentinië / Johan en Lieve /

We zijn nog steeds zuidelijk op de Ruta 40 aan het rijden en komen bij een stadje dat  iets groter is dan alle voorgaande, Cafayaté.   Vanaf hier gaan we terug noordelijk naar Salta om daarna Jujuy en vervolgens Bolivië in te duiken. Via de Ruta 68 op mooi asfalt, maar niet minder spectaculair.   De sfeer in Cafayaté is wederom toeristisch maar erg gezellig met lekker eten in één van de restaurantjes rond de plaza.  De sfeer in deze vruchtbare wijnstreek kan je vergelijken met Frankrijk in volle zomer.  Warm met teveel toeristen op een overvolle camping.  Op zich gezellig, maar we verlangen reeds terug naar de eenzaamheid van de hoogvlakte en wenden tevreden ons steven naar het noorden.  Op de radio speelt het luisterverhaal ‘Scheepsjongens van Bontekoe’ en we zeilen gezwind de Ruta 68 op.

We zijn weer eventjes met 9.  Niet onze trouwe metgezellen uit Lier, maar een Frans-Belgisch koppel dat we kort ontmoet hadden op de camping in Salta.   Ze zijn twee jaar onderweg, waarvan ze het eerste jaar Noord en Midden Amerika doorgetrokken zijn.  Ze hebben twee zonen van 8j en 11j bij,  Vatia en Theo, die aan onze wildemannen gewaagd zijn.  Gerustgesteld kijken we toe hoe ook Vatia met zijn handen de spaghettislierten uit zijn bord vist,   hoe ze overdekt met zand en stof over de campinggrond kruipen en hoe ze al even halsbrekende toeren uithalen in het zwembad als Jakob, Jerom en Josse.

Hun ouders, Pierre en Virginie, komen van Colombia, Ecuador en Peru en reizen zuidelijk naar Patagonië, waar wij vandaan komen.  Dus, genoeg materiaal om één en ander uit te wisselen.  Het zijn echter vooral de kinderen die zich ontzettend amuseren en daar zij vanuit Cafayaté eerst de Quebrada de las Conchas willen doorrijden, die op onze route Noordelijk ligt, besluiten we de kinderen nog een speeldagje te gunnen.  De Quebrade bestaat uit de meest onwaarschijnlijke rotsformaties en wedijvert blijkbaar met de mooiste Amerikaanse Nationale Parken. De formaties krijgen klinkende namen zoals het Amfitheater, de Keel van de Duivel en de Obelisk.  Samen met de Franse mobilhome stoppen we bij al dit natuurschoon.  Terwijl wij het comfort van de mobilhome bewonderen, kijken zij vol bewondering naar de flexibiliteit van de Land Rover als we ’s avonds een paar bergpadjes en een rivierbedding indraaien om een geschikte bivak in het wild te vinden. Na wat zoeken besluiten we om bij ‘het Amfitheater’ te slapen. We worden nog eens een keertje omringt door vuurvliegjes en de 5 jongens kijken ten afscheid samen de film Madagaskar 3.  ’s Ochtend vertrekken de Fransen naar het Zuiden met als doel Ushuaia, en wij naar het Noorden, richting Bolivië.

Voor we naar Salta rijden duiken we eerst nog een prachtige bergroute in die ons door een verbluffend groene omgeving leidt met overal om ons heen tabak velden, ons nog is een keer door een echte brede en diepe rivier stuurt, en daarna over de schitterende bergpas Piedra de los Molinos.   We vinden een bivak midden in het nationaal park Los Cardones.  Omringt door reuzen Cardon cactussen rijden we een droge rivierbedding in, maken we een vuurtje en genieten ervan dat we ver weg van de toeristen, midden in de wilde natuur weer een onvergetelijk plekje hebben gevonden.