Argentinië / Johan en Lieve / We verlaten onze idyllische kampeerplek en volgen een adem benemende –vooral Lieve haar adem als de weg tegen de bergflank kleeft en de eindeloze diepte beneden gaapt- piste naar Humahuaca.  De vuile stad herbergt een fijn schoenmakertje dat de laarzen van Jerom en mijn botinnen in een handomdraai hersteld, en verder een gezellig toeristisch centrum.  We kopen wat groentjes op het lokale marktje en vertrekken naar Iruya.  Een tegen de rotsen aangebouwd dorpje omringt door hoog oprijzende bergflanken.  We nemen een hostelletje en kuieren twee dagen door het dorpje.  Dan trekken we naar het Siberië van Argentinië.  Het afgelegen Abra Pampa.  Hier vind je geen toeristen meer.  Enkel hooglanders.  Van hieruit vertrekken we naar de door Unesco beschermde Laguna De Los Pozuelas.  Deze op 3500 meter gelegen lagunes zitten boordevol flamingo’s en op de weilanden rondom lama’s en vigunias.  De reusachtige vlakte waar de lagune ligt wordt omringt door machtige bergen.  We slapen voor het eerst op 4000 meter hoogte in een klein dorpje, Rinconada, waar we vriendelijk onthaalt worden door een paar mannen van de militaire post die hier de grens met Chili en Bolivië controleren.  Hier zoeken we beschutting tegen de naderende storm.  De lucht is dramatisch en indrukwekkend mooi boven de hoogvlakte en de omringende bergen.  De vorige nacht had het nog gesneeuwd en de nabijgelegen heuveltoppen zien nog wit.   De storm komt niet verder onze richting uit en onder de stralende zon gaan we de volgende ochtend echt in de modder spelen als we de 7 kilometer over het ondergelopen pad naar de lagunes rijden.  Met de Land Rover druipend van de modder ontbijten we omringt door bergtoppen, honderden flamingo’s en tientallen lama’s en vigunias.   Na de school sluit de lucht zich weer en wij trekken onder een pikzwarte hemel doorklieft met bliksemschichten en overvallen door een meer dan behoorlijke hagelbui over de hoogvlakte naar de grens waar we voor de derde en laatste maal deze reis afscheid nemen van Argentinië.  Als we aan de grens een bord ontdekken waarop staat: 5121 kilometer tot Ushuaia, overvalt ons een onbestemd gevoel.  Iets van afscheid.