Zaterdagavond, iedereen is heel mooi gekleed in traditionele avondkledij. Ook de jeugd. Met mooie zwarte lange rokken en zwarte sjaals. De mannen dragen kniebroeken en hebben bijna allemaal lange zwarte gevlochten paardenstaarten. Ze dragen zwart en soms ook donkerblauw als rouwtraditie om de dood van de laatste grote Inca-leider.  Zijn twee zonen krijgen twist en tweedracht en het Inca rijk valt net als het grote romeinse rijk uit elkaar.

De echte oorsprong van het volk hier ligt in het noorden rond Quito. Tijdens het Inca rijk zijn vele leden van gemeenschap verplaatst om zo de weerstand van de gemeenschappen te breken. De oorspronkelijke bevolking, Palta, werd verplaatst naar noord Bolivia. De bevolkingen die op deze manier vermengd en verplaatst werden noemen zich Mitmakunas.  De Saraguros zijn nooit lijfeigenen van de Spanjaarden geweest maar hielden zich staande als boeren en veehandelaars. Op zondagochtend is er de veemarkt. We gaan een kijkje nemen en wandelen tussen de koeien, schapen, varkens en veulens. We eten suikerspin en vragen naar de prijs van een stier. Jakob onderhandeld over de prijs van een biggetje. Daarna gaan we op zoek naar de Tupus of zilveren spelden waarmee vrouwen hun omslagdoek vastmaken. Het zijn erfstukken en gaan op die manier vele generaties mee. Het dorp fascineert ons, het was het eerste dorp dat zijn eigen middelbare school had. De mensen dragen scholing hier hoog in het vaandel. Ook was het een van de eerste dorpen waar een dokter en verpleegster zich vestigde.  Zelden zagen we een plek waar zoveel traditie nog echt leeft.

We kiezen een route door de bergen om zo verder naar Cuenca te reizen. Hoewel het regenseizoen normaal voorbij is kampen ze hier met zware regenval, is de weg vaak herschapen in een rivier en liggen er overal grote brokstukken die van de hellingen op de weg gespoeld zijn. We slapen in een gehuchtje op een slijkerige plek en worden gastvrij ontvangen door de vrouw die er vlak naast woont. We belonen haar met een stuk echte Belgische Chocolade. In de buurt van Cuenca staan grote stukken land onder water. We dwalen door de gezellige stad en maken er een museumdagje van. In een klooster dompelen we ons onder in de Koloniale geschiedenis en daarna laten we onze jongens verwonderd door het museum van moderne kunst dwalen. De werken zijn niet echt overweldigend te noemen en geven stof tot een klein debat over ‘wat is kunst’. Wij weten het ook niet dus gaan we maar een ijsje eten.