Het verhaal van Medellin is bijzonder. Hier heerste een van de meest tot de verbeelding sprekende drugbaronnen aller tijden. Pablo Escobar zijn greep op Colombia tart alle verbeelding. Hij bouwde een reputatie op van bruut willekeurig geweld. Vaak met kidnapping van zijn vijanden en moord als het hem uitkwam. Zijn techniek om met overheden om te gaan was geld of lood. Elke rechter of officieel ambtenaar die zijn omkopingen niet aanvaardde knalde hij neer. Midden de jaren 80 was zijn drugs organisatie zo succesvol dat hij er 19 huizen op na hield, alleen al in Medellin, elk met eigen helikopterhaven. Maar ook boten, vliegtuigen en woonplaatsen over heel de wereld. In 1989 kwam hij bij Forbes magazine op de zevende plaats op de lijst van rijkste mensen ter wereld. Ze schatte de omzet van het Medellin cartel op 30 biljoen dollar per jaar.  Ondanks zijn brutale methodes was hij ontzettend populair. Hij was meester manipulator en als een soort Robin Hood zette hij de publieke opinie naar zijn hand. Hij bouwde wegen, elektriciteitsleidingen en zelfs een wijk voor de armen. Hij werd zelf ‘s zo populair dat hij politiek opkwam en tot in het congres gestemd werd.  Toen hij echter een president kandidaat liet vermoorden maakte hij het iets te bont en vorderde de president zijn arrestatie. Hij ging voor jaren op de vlucht en dook onder in zijn vele vele schuilplaatsen. Maar na jaren verstoppen begon hij zelf te onderhandelen over zijn overgave. Het resultaat mocht er zijn. Hij mocht zijn eigen gevangenis bouwen op een heuvel die over Medellin uitkeek. De ‘cel’ werd ‘de kathedraal’ genoemd en had voetbalveld, zwembaden, jacuzzi’s, reuze televisies, etc. Hij hield er buitengewone feestjes, mocht gaan en komen wanneer hij maar wilde, woonde vaak voetbal matchen bij waarnaar hij onder politie escorte werd begeleid zodat hij vlotte doorgang had.  Zijn drughandel liep gewoon verder. Uiteindelijk besliste de regering om hem in een echte gevangenis op te sluiten. Hij slaagde er in om uit de kathedraal te ontsnappen terwijl deze door een legerbataljon omsingeld werd. Opnieuw werd hij achtervolgd. Er werd een groep opgericht ‘nabestaanden van slachtoffers van Pablo Escobar’  -waarschijnlijk opgericht door zijn concurrenten van het Cali cartel- die meer dan 300 van zijn ‘zakenrelaties’ vermoordde. Dit hinderde ernstig Escobar’s cashflow en in 1993 werd hij na een 30 jarige carrière in zijn vlucht neergeschoten door special forces. Hij heeft meer dan 4000 mensen vermoord waaronder 30 rechters en 457 politiemensen. Hij is er in zijn eentje in geslaagd om Colombia zijn reputatie synoniem te maken met drugs, kidnapping en meedogenloos geweld.

Medellin is nu een schoolvoorbeeld van hoe de wereld kan veranderen. De sloppenwijken die voorheen kweekgronden waren voor Escobar’s moordenaars zijn nu verbonden met het centrum van de stad door een sterk metro systeem en liften wat de bewoners de mogelijkheid heeft gegeven om in 30 minuten bij hun werk in de stad te komen en de resultaten zijn buitengewoon.  Op 10 jaar tijd zijn de wijken van jaarlijks 6700 doden tot 350 doden gedaald.  Medellin is nu een veilige en leefbare stad en de drug cartels/guerillas zijn volledig naar het zuiden van het land in de jungle teruggedreven.

Wij genieten er slechts kort van en beleven de eerste overwinning van Colombia op het WK in Medellin en dwalen door de erg drukke stad. De moderne stad bruist en hoewel er niet echt een historisch centrum is zijn er vele aangename plaatsen. We bewonderen de beelden van Colombia’s beroemdste beeldhouwer Fernando Botero en zoeken dan rust en verkoeling in Parque Exploradores waar we een eindeloze reeks fysica toepassingen voorgeschoteld krijgen, 3D dinofilms, alles leren over de landing op de maan en nog veel en veel meer.